Wielki Piątek jest pamiątką męki i śmierci Chrystusa. Po południu odprawiana jest wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Wszystko rozpoczyna wejście celebransa wraz z asystą. Kapłan pada na twarz przed ołtarzem, wierni klęczą. Panuje cisza. Jest to dzień, w którym powinniśmy uniżyć się przed Panem Jezusem. Następuje Liturgia Słowa, której centrum stanowi odczytanie Męki Pańskiej wg św. Jana zwykle z podziałem na role.
Kolejną częścią nabożeństwa Wielkiego Piątku jest adoracja Krzyża. Kapłan bierze zasłonięty krzyż, odsłania górną jego część i śpiewa: "Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata", a wszyscy odpowiadają: "Pójdźmy z pokłonem" i padają na kolana. Po chwili ciszy kapłan odsłania kolejną część krzyża i znów ukazuje nam krzyż, na którym zawisł Zbawiciel świata. A my znowu klękamy oddając cześć Temu, który za nas poniósł tę straszną i hańbiącą śmierć. Po chwili kapłan powtarza te same słowa pokazując nam już cały krzyż.
Od tej chwili aż do Wigilii Paschalnej krzyż jest najważniejszym punktem w kościele. Po adoracji krzyża następuje udzielenie wiernym komunii oraz przeniesienie Najświętszego Sakramentu do grobu. Przeniesienie Eucharystii przypomina zdjęcie z krzyża i pogrzeb Chrystusa. Monstrancja okryta jest welonem, symbolizującym całun, którym owinięto ciało Jezusa.
